Technieken

Er zijn verschillende manier om een plectrum vast te houden. De meest voorkomende zijn: tussen duim en wijsvinger of tussen duim en wijvinger plus middelvinger. Ikzelf hou het plectrum vast tussen duim en wijsvinger, waarbij deze tentakels een hoek van 90 graden maken. De wijsvinger richting puntje van het plectrum en de duim daar haaks op. De gedachte achter de 2e manier is, dat een duim veel sterker is dan een vinger, waardoor de wijsvinger hulp krijgt van de middelvinger. Zit wat in.

De belangrijkste techniek bij het gitaarspelen met een plectrum, nog meer dan de manier van spelen, is: het niet laten vallen van dat dingetje. Daar zijn verschillende mogelijkheden voor. Je kunt bijvoorbeeld het plectrum heel erg stevig vasthouden. Een plectrum is echter geen hamer en na verloop van tijd zul je kramp in je vingers krijgen. Dit kan een mindere intonatie tot gevolg hebben of zelfs het knappen van snaren.

Beter is om het plectrum zo soepel en losjes mogelijk vast te houden. Dit is in het begin heel moeilijk. Het stomme ding valt telkens op de grond en dat gaat ten koste van je rug. Dus: door de knieën en met een rechte rug! Na verloop van tijd zul je merken dat het beter gaat. Zowel het spelen met een plectrum als het door de knieën gaan.

Ben je heel erg handig, dan kun je ook een gaatje boren in het plectrum. Niet te groot natuurlijk, 2 millimeter is meer dan genoeg. Dit klinkt heel raar, maar werkt echt! De huid van je vinger en duim komt in dit gaatje en voorkomt het wegglijden. Probeer het maar eens.

Ook kun je een dik plectrum nemen, bijvoorbeeld de 'Big Stubby'. Dit plectrum heeft een kuiltje aan beide zijden, waardoor je meer houvast hebt. Vooral die van 3mm, waar ik jaren op gepeeld heb, produceert flink wat herrie.

Wil je echt een fantastisch geluid hebben, probeer dan eens de Fatone van Wegenpicks. Deze zijn 5mm (!) dik, met de hand gemaakt van een materiaal, harder dan staal en produceren een geluid, waar je stijl van achterover slaat. Bovendien liggen ze lekker in de hand en dit is echt mijn favoriete plectrum geworden.

Als we de manier van spelen aanroeren, hebben we het over 'plectrum-voering'. Analoog aan de 'stok-voering' waar violisten het altijd over hebben. Wat bedoel ik hiermee? Bespeel je de snaren van de gitaar met je vingers en duim, dan heb je een rechtstreeks contact tussen hand en snaren. Daardoor kun je heel goed je gevoel of wat je aan het publiek probeert duidelijk te maken, overbrengen op de snaren. Zit er een stuk plastic (zoals een plectrum) tussen dan wordt een en ander iets moeilijker, maar niet onmogelijk.

Je kunt door de stand van het plectrum ten opzichte van de snaar het geluid veranderen. Ook kun je door meer of minder druk te zetten op de snaar, iets dwingend zeggen of juist heel romantisch en gevoelig. Ik zou er pagina's over kunnen vullen. De beste manier is om te experimenteren. Eén kleine hint: hou je het plectrum evenwijdig met de snaar, dan krijg je een scherpere toon. Hou je het plectrum onder een hoek ten opzichte van de snaar staat, dan krijg je een warmere toon.

afsluiting »« nodig