ModernEen moderne solo (laten we zeggen: te beginnen bij de vroege jazz) is vaak een variatie op de zangmelodie, waarbij de solist zich aan het akkoordenschema houdt. Wat dit laatste inhoudt, leg ik straks uit. Als uitgangspunt wordt dus de zangmelodie genomen. De solist verandert daar wat in, hutselt een en ander door mekaar en voilà! We horen een geniale interpretatie van "altijd is kortjakje ziek": "ziek zondag niet de altijd week in maar is midden kortjakje" Zo simpel kunnen dingen zijn. Ook kan de solist het staccato, kort gebeten oorspronkelijke wijsje vervangen door: "ziiiiiiiiiiiiek zondagniet duuuuuuuuu altijijijijd weekinmaaris midduuuuuuuuun kortjakjuuuuuuuuuuu" Zolang hij maar stopt als de zanger getergd weer begint te zingen, is er niets aan de hand. Ook kan de solist besluiten om zich helemaal niets, maar dan ook niets van de zangmelodie aan te trekken. En dan wordt het pas echt interessant. improvisatie »« volume |
||
© G. de Braconier 2007 |